No dobra5. droga dla rowerów - drogę lub jej część przeznaczoną do ruchu rowerów, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi; droga dla rowerów jest oddzielona od innych dróg lub jezdni tej samej drogi konstrukcyjnie lub za pomocą urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego;
5.a. pas ruchu dla rowerów - część jezdni przeznaczoną do ruchu rowerów w jednym kierunku, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi;
§ 47. 1. Szerokość ścieżki rowerowej powinna wynosić nie mniej niż:
1) 1,5 m - gdy jest ona jednokierunkowa,
2) 2,0 m - gdy jest ona dwukierunkowa,
3) 2,5 m - gdy ze ścieżki jednokierunkowej mogą korzystać piesi.
2. Szerokość ścieżki rowerowej należy ustalać indywidualnie, jeżeli oprócz prowadzenia ruchu rowerowego pełni ona inne funkcje.
W przypadku istniejących dróg proponuje się następujące rozwiązania:
- w przypadku chodnika szerokości około 2,0 m o znikomym ruchu pieszym - dopuszczenie do użytkowania go jako ciągu pieszo-rowerowego na stałe lub do czasu jego poszerzenia, rozwiązanie to dotyczy wielu odcinków istniejących chodników,
- w przypadku chodnika szerokości około 1,5 m o znikomym ruchu pieszym - dopuszczenie do użytkowania go jako ciągu pieszo-rowerowego z jednokierunkowym ruchem rowerów,
- w przypadku krótkiego odcinka chodnika szerokości około 1,5 m o znikomym ruchu pieszym, łączącego odcinki chodnika o większej szerokości - dopuszczenie do użytkowania go jako ciągu pieszo-rowerowego na stałe lub do czasu jego poszerzenia.
Dotyczy: ciągu pieszo-rowerowego na drodze gminnej Zabrodzie – Antonie – Łazy – Siarki.
Zwracam się z prośbą o dostosowanie ścieżki pieszo-rowerowej na drodze gminnej Zabrodzie – Antonie – Łazy – Siarki do istniejących przepisów, wynikających z Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie oraz przepisów Prawa o Ruchu Drogowym.
1. Dostosowanie szerokości do przepisów wynikających z § 47. 1. oraz § 47. 2. Rozporządzenia Ministra w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Według ww. przepisów omawiana ścieżka powinna mieć szerokość minimum 2,5 metra. Aktualna szerokość ścieżki wynosi 1,5 metra i warto zaznaczyć, że jest to szerokość niewystarczająca do wyminięcia się dwóch rowerzystów w obrębie ścieżki. Dodatkowo w kilku miejscach szerokość jest jeszcze mniejsza, niewystarczająca na zmieszczenie się nawet jednego rowerzysty.
2. Dostosowanie położenia ścieżki do założeń wynikających z § 46. 1. Rozporządzenia Ministra w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie oraz Art. 2. 7. Prawa o Ruchu Drogowym. Aktualnie dwukierunkowa ścieżka pieszo-rowerowa jest oddzielona od jezdni za pomocą białej linii, co nie spełnia wymagań określonych ww. przepisami. Przepisy stanowią, iż usytuowanie ścieżki rowerowej względem jezdni powinno zapewnić bezpieczeństwo ruchu. Z pewnością oddzielenie ścieżki rowerowej od jezdni, na której dopuszczalne prędkości wynoszą do 90 km/h wyłącznie za pomocą białej linii nie spełnia tego założenia. Dodatkowo Prawo o Ruchu Drogowym określa drogę rowerową, jako drogę oddzieloną od innych dróg lub jezdni tej samej drogi konstrukcyjnie lub za pomocą urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego. Biała linia nie jest oddzieleniem konstrukcyjnym, ani też nie jest urządzeniem bezpieczeństwa ruchu drogowego.
3. Dostosowanie skrajni ścieżki do przepisów wynikających z § 54. 1. Rozporządzenia Ministra w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Aktualnie skrajnia w wielu miejscach nie jest zachowana, czasami nawet nie ma żadnej skrajni. Według przepisów skrajnia powinna wynosić minimum 0,2 m z każdej strony ścieżki.
W związku z powyższym proszę o dostosowanie ścieżki do wymogów określonych przepisami. W razie braku możliwości dostosowania ścieżki do ww. przepisów, proszę o usunięcie oznakowania drogi rowerowej, a co za tym idzie traktowania wydzielonej przestrzeni jako zwykłego pobocza.
W razie, gdyby wyżej wymieniona ścieżka pieszo-rowerowa nie leżała w Państwa kompetencjach, proszę o przesłanie mojego pisma do właściwej komórki urzędu zgodnie z zapisami artykułu 9 Kodeksu Postępowania Administracyjnego.
Proszę o odpowiedź listem zwykłym, bez zwrotnego potwierdzenia odbioru, w terminie wynikającym z art. 35 KPA oraz informowanie mnie o działaniach podejmowanych w powyższej sprawie.
Olszewo-Borki napisał(a):[...] dopuszcza się wyznaczenie przy prawej krawędzi jezdni pasa dla rowerów o szerokości nie mniejszej niż - 1,50 m.
Olszewo-Borki napisał(a):[...] Wspólne użytkowanie drogi (ścieżki) przez pieszych i rowerzystów może być stosowane, jeśli natężenie ruchu pieszego nie przekracza [...]
Olszewo-Borki napisał(a):[...] Dlatego połączono funkcje ścieżki rowerowej i ciągu pieszego na szerokości wykonanego utwardzenia oraz ustawiono stosowne do tego oznakowanie (...), które oddziela ciąg pieszo-rowerowy od jezdni drogi
czego urzędnicy sobie nie uświadamiają ...5.a. pas ruchu dla rowerów - część jezdni przeznaczoną do ruchu rowerów w jednym kierunku, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi;
Dz.U. 2002 nr 170 poz. 1393
Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych.
(plus późniejsze poprawki)
...
§ 2. 1. Znak drogowy pionowy umieszczony po prawej stronie jezdni lub nad jezdnią dotyczy kierujących znajdujących się na wszystkich pasach ruchu;
jeżeli jednak znaki są umieszczone nad poszczególnymi pasami ruchu, to znak dotyczy tylko kierujących znajdujących się na pasie, nad którym znak jest umieszczony.
Znak drogowy umieszczony po lewej stronie jezdni lub pasów ruchu stanowi powtórzenie znaku umieszczonego po prawej stronie, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
Dotyczy: pisma RIGKiD.7226.84.2013.AL ws. ciągu pieszo-rowerowego na drodze gminnej Zabrodzie – Antonie – Łazy – Siarki.
Zwracam się z prośbą o ponowne ustosunkowanie się do mojego pisma nr AK/OB/2013/01 z dnia 11 lipca 2013r. W odpowiedzi, którą otrzymałem przedstawiono przepisy, które nie potwierdzają, że ww. ciąg pieszo-rowerowy jest wykonany prawidłowo, zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz nie potwierdzają, że moje uwagi były bezzasadne.
W piśmie RIGKiD.7226.84.2013.AL przedstawiono dwa artykuły:
1. § 46 ust. 3 rozporządzenia MTiGM w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43 z 1999 r.).
Przepis ten mówi jasno o wymaganiach, jakie powinien spełniać pas dla rowerów. Pas ruchu dla rowerów powinien być oznakowany znakiem F-19. Omawiany ciąg jest oznakowany znakami C-13/16 (droga dla rowerów i pieszych). Tak, więc powyższy przepis nie ma zastosowania do ww. ciągu.
Jeżeli oznakowanie jest błędnie ustawione i ww. ciąg jest faktycznie pasem ruchu dla rowerów, to zgodnie z definicją Prawa o Ruchu Drogowym (Art. 2. 5a) powinien być on częścią jezdni przeznaczoną do ruchu rowerów w jednym kierunku, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi. Dodatkowo powinien być on wyznaczony przy prawej krawędzi pasa, zgodnie z cytowanym przez Państwa § 46 ust. 3 rozporządzenia MTiGM. Na ww. ciągu ruch rowerów jest dozwolony w obu kierunkach oraz ciąg ten jest umieszczony na zmianę, zarówno przy lewej, jak i przy prawej krawędzi pasa.
2. Szczegółowe Warunki Techniczne dla Znaków i Sygnałów Drogowych oraz Urządzeń Bezpieczeństwa ruchu Drogowego i Warunków ich umieszczania na drogach (zał. do Dz. U. Nr 220, poz. 2181 z dnia 23 grudnia 2003 r.).
W tym punkcie odpowiedzi na moje pismo przedstawiono jedynie przepis mówiący o tym, że w danym miejscu można wspólnie prowadzić ruch pieszy i rowerowy, w postaci ciągu pieszo-rowerowego. Tak, więc przepis ten pozwala na wykonanie ciągu pieszo-rowerowego, ale powinien on spełniać wymagania określone przepisami, które przedstawiłem w poprzednim piśmie. Dotyczyły one minimalnej szerokości i skrajni ścieżki oraz konstrukcyjnego oddzielenia ścieżki od jezdni.
Państwa odpowiedź nie precyzuje czy omawiany ciąg jest błędnie oznakowanym pasem dla rowerów, czy też ścieżką rowerową, gdyż obie definicje używane są tam zamiennie. Każde z tych rozwiązań musi spełnić inne warunki techniczne, jednak w chwili obecnej omawiany ciąg nie spełnia zarówno tych dotyczących pasa dla rowerów, jak i ścieżki rowerowej. Obecne oznakowanie definiuje ten ciąg jako ścieżkę pieszo-rowerową. W związku z powyższym ponownie proszę o dostosowanie ścieżki do wymogów, przedstawionych w poprzednim piśmie nr AK/OB/2013/01.
W razie, gdyby wyżej wymieniona ścieżka pieszo-rowerowa nie leżała w Państwa kompetencjach, proszę o przesłanie mojego pisma do właściwej komórki urzędu zgodnie z zapisami artykułu 9 Kodeksu Postępowania Administracyjnego.
Proszę o odpowiedź listem zwykłym, bez zwrotnego potwierdzenia odbioru, w terminie wynikającym z art. 35 KPA oraz informowanie mnie o działaniach podejmowanych w powyższej sprawie.
W odpowiedzi na pisma nr OB/02/01 i OB/03/01 z dnia 26 sierpnia 2013r. oraz pismo nr AK/OB/2013/02 z dnia 30 sierpnia 2013r. dotyczących ciągów pieszo-rowerowych w miejscowościach Zabrodzie, Antonie, Łazy, Siarki, Żebry Chudek, Żebry Ostrowy, Olszewo-Borki ul. Średnia informuję, że sprawa została przekazana do projektanta celem zajęcia stanowiska w przedmiotowych kwestiach.
W związku z Państwa pismem RIGKiD.7226.108.2013 tj. odpowiedzią na moje pisma nr OB/02/01, OB/03/01 oraz AK/OB/2013/02 ponownie proszę o dostosowanie wymienionych w pismach ścieżek rowerowych do obowiązujących przepisów lub w razie braku takiej możliwości likwidacji omawianych ścieżek.
Gmina Olszewo-Borki jako osoba odpowiedzialna za ww. drogi powinna zapewnić na nich bezpieczeństwo oraz dostosować je do obowiązujących przepisów. Gmina jako strona zamawiająca projekt powinna egzekwować istniejące przepisy, a nie polegać wyłącznie na opinii projektanta. Nie wiem co ma na celu przekazanie sprawy do projektanta, skoro proszę o dostosowanie ww. ścieżek rowerowych do obowiązujących przepisów, które zostały wskazane w moich pismach. Nie proszę o dostosowanie ścieżek do osobistej opinii projektanta na ten temat, szczególnie, że te nie mają oparcia w przepisach. Brak oparcia w przepisach potwierdza opinia projektanta dotycząca poprawności wykonania ścieżki, którą otrzymałem od Państwa w piśmie nr RIGKiD.7226.84.2013.AL dotyczącego ścieżki rowerowej Zabrodzie – Antonie – Łazy – Siarki. Opinia była poparta przepisami, które nie mają w danym przypadku zastosowania, co dokładnie opisałem w piśmie AK/OB/03/01.
W związku z powyższym proszę o jak najszybsze dostosowanie ww. ścieżek rowerowych do obowiązujących przepisów.
Proszę o odpowiedź listem zwykłym, bez zwrotnego potwierdzenia odbioru, w terminie wynikającym z art. 35 KPA oraz informowanie mnie o działaniach podejmowanych w powyższej sprawie.
Dotyczy: pisma RIGKiD.7226.128.2013.AL
W związku z Państwa pismem RIGKiD.7226.128.2013 tj. odpowiedzią na moje pisma nr OB/02/01, OB/03/01 oraz AK/OB/2013/02 po raz kolejny proszę o dostosowanie wymienionych w pismach ścieżek rowerowych do obowiązujących przepisów lub w razie braku takiej możliwości likwidacji omawianych ścieżek.
Państwa subiektywna opinia, że omawiane ścieżki rowerowe znacznie poprawiły bezpieczeństwo oraz mieszkańcy są z nich zadowoleni nie oznacza, że ścieżki spełniają normy określone przepisami wymienionymi w moich poprzednich pismach. Jeśli ta opinia jednak nie jest subiektywna, proszę o wskazanie źródła danych, z którego czerpane są informacje na temat rzekomego znacznego zwiększenia bezpieczeństwa na omawianych ciągach.
Dodatkowo podali Państwo błędną informację, że omawiane ciągi mają szerokości od 1,5 do 2,0 metrów, gdyż na przykład na drodze Zabrodzie – Antonie – Łazy – Siarki, w Łazach na moście ścieżka ma szerokość około 60 cm, co jest szerokością niewystarczającą do zmieszczenia się pojedynczego rowerzysty, nie mówiąc już dwójce rowerzystów i pieszych, a na taki ruch wskazuje oznakowanie (dwukierunkowa droga dla rowerów i pieszych). Dodatkowo nawet w miejscach szerszych, gdzie ścieżka ma szerokość 1,5 metra nie jest możliwe wyminięcie się w obrębie pasa ruchu dwóch rowerzystów. Jeden z nich jest zawsze zmuszony przynajmniej częściowo zjechać na jezdnię. Taka sytuacja jest sytuacją bardzo niebezpieczną, szczególnie, gdy rowerzyści będą musieli wyminąć się na zakręcie o mocno ograniczonej widoczności i jednocześnie jezdnią będą jechały samochody. Nagły zjazd jednego z rowerzystów na jezdnię może doprowadzić do bardzo poważnego wypadku. Co więcej droga rowerowa powinna być wydzielona od jezdni w sposób konstrukcyjny lub przy użyciu urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego. Na omawianych ciągach takiego wydzielenia nie ma, co powoduje nagminne zatrzymywanie pojazdów oraz najeżdżanie na obszar ścieżki podczas pokonywania zakrętów. Również zimą, gdy na drogach zalega śnieg nie jest możliwe wskazanie przez kierujących obszaru, który należy do ścieżki rowerowej, a który do jezdni. Właśnie, aby uniknąć tych niebezpiecznych sytuacji określono dokładne przepisy, określające warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać drogi. Na omawianych ścieżkach rowerowych warunki te nie są spełnione, co bezpośrednio stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego.
W związku z powyższym proszę o jak najszybsze dostosowanie ww. ścieżek rowerowych do obowiązujących przepisów lub w razie braku takiej możliwości usunięcie znaków określających pobocze jako ciąg pieszo-rowerowy.
Proszę o odpowiedź listem zwykłym, bez zwrotnego potwierdzenia odbioru, w terminie wynikającym z art. 35 KPA oraz informowanie mnie o działaniach podejmowanych w powyższej sprawie.
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 2 gości