Wjazd na pseudo-ścieżkę w Gralach
Tę pseudo-ścieżkę można opisać w dwóch punktach:
- szerokość ok. 1,5 - 2 m (według przepisów minimum to 2,5 metra),
- oddzielenie od jezdni przy pomocy białej linii i odblasków (według przepisów powinno być oddzielenie fizyczne).
A tak wygląda jazda tą pseudo-ścieżką (film z przejazdu rajdu rowerowego z udziałem urzędników z okazji otwarcia drogi):
<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/u3jRE0upmwQ" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
http://www.youtube.com/watch?v=u3jRE0upmwQ
Jak widać jest to kolejny niebezpieczny bubel powstający w ostatnim czasie w okolicach Ostrołęki.
W związku z tym złożyłem do Zarządu Dróg Powiatowych pismo:
Numer pisma: ZDP/LS/2013/01
Dotyczy: ciągu pieszo-rowerowego na drodze powiatowej Łęg Starościński – Szafarczyska – Nasiadki – Dąbrówka – Grale.
Zwracam się z prośbą o dostosowanie ścieżki pieszo-rowerowej na drodze powiatowej Łęg Starościński – Szafarczyska – Nasiadki – Dąbrówka – Grale do istniejących przepisów, wynikających z Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie oraz przepisów Prawa o Ruchu Drogowym.
1. Dostosowanie szerokości do przepisów wynikających z § 47. 1. oraz § 47. 2. Rozporządzenia Ministra w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Według ww. przepisów omawiana ścieżka powinna mieć szerokość minimum 2,5 metra. Aktualna szerokość ścieżki wynosi ok. 1,8 metra (od skraju drogi do odblasków umieszczonych w jezdni) i warto zaznaczyć, że jest to szerokość często niewystarczająca do wyminięcia się dwóch rowerzystów w obrębie ścieżki, szczególnie w miejscach na których występują zakręty.
2. Dostosowanie położenia ścieżki do założeń wynikających z § 46. 1. Rozporządzenia Ministra w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie oraz Art. 2. 7. Prawa o Ruchu Drogowym. Aktualnie dwukierunkowa ścieżka pieszo-rowerowa jest oddzielona od jezdni za pomocą białej linii oraz elementów odblaskowych, co nie spełnia wymagań określonych ww. przepisami. Przepisy stanowią, iż usytuowanie ścieżki rowerowej względem jezdni powinno zapewnić bezpieczeństwo ruchu. Z pewnością oddzielenie ścieżki rowerowej od jezdni, na której dopuszczalne prędkości wynoszą do 90 km/h wyłącznie za pomocą białej linii oraz odblasków nie spełnia tego założenia. Dodatkowo Prawo o Ruchu Drogowym określa drogę rowerową, jako drogę oddzieloną od innych dróg lub jezdni tej samej drogi konstrukcyjnie lub za pomocą urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego. Biała linia oraz odblaski w jezdni nie są oddzieleniem konstrukcyjnym, ani też nie są urządzeniami bezpieczeństwa ruchu drogowego.
3. Dostosowanie skrajni ścieżki do przepisów wynikających z § 54. 1. Rozporządzenia Ministra w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Aktualnie skrajnia boczna w wielu miejscach nie jest zachowana, czasami nawet nie ma żadnej skrajni. Według przepisów skrajnia boczna powinna wynosić minimum 0,2 m z każdej strony ścieżki.
W związku z powyższym proszę o dostosowanie ścieżki do wymogów określonych przepisami. W razie braku możliwości dostosowania ścieżki do ww. przepisów, proszę o usunięcie oznakowania drogi rowerowej, a co za tym idzie traktowania wydzielonej przestrzeni jako zwykłego pobocza. Ewentualnie wyznaczenie węższego, minimum metrowego pobocza z obu stron jezdni.
W razie, gdyby wyżej wymieniona ścieżka pieszo-rowerowa nie leżała w Państwa kompetencjach, proszę o przesłanie mojego pisma do właściwej komórki urzędu zgodnie z zapisami artykułu 9 Kodeksu Postępowania Administracyjnego.
Proszę o odpowiedź listem zwykłym, bez zwrotnego potwierdzenia odbioru, w terminie wynikającym z art. 35 KPA oraz informowanie mnie o działaniach podejmowanych w powyższej sprawie.
W odpowiedzi (przekroczony termin) otrzymałem pismo o podobnej treści jak w sprawie innych pseudo-ścieżek, czyli nieudolne uzasadnienie projektanta co do zgodności z przepisami:
Moja odpowiedź:
Numer pisma: ZDP/LS/2013/02
Dotyczy: pisma DT.4271.117.2013 ws. ciągu pieszo-rowerowego na drodze powiatowej Łęg Starościński – Szafarczyska – Nasiadki – Dąbrówka – Grale.
Zwracam się z prośbą o ponowne ustosunkowanie się do mojego pisma nr ZDP/LS/2013/01 z dnia 26 sierpnia 2013r. W odpowiedzi, którą otrzymałem przedstawiono przepisy, które nie potwierdzają, że ww. ciąg pieszo-rowerowy jest wykonany prawidłowo, zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz nie potwierdzają, że moje uwagi były bezzasadne.
W piśmie DT.4271.117.2013 przedstawiono dwa artykuły:
1. § 46 ust. 3 rozporządzenia MTiGM w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43 z 1999 r.).
Przepis ten mówi jasno o wymaganiach, jakie powinien spełniać pas dla rowerów. Pas ruchu dla rowerów powinien być oznakowany znakiem F-19. Omawiany ciąg jest oznakowany znakami C-13/16 (droga dla rowerów i pieszych). Tak, więc powyższy przepis nie ma zastosowania do ww. ciągu.
Jeżeli oznakowanie jest błędnie ustawione i ww. ciąg jest faktycznie pasem ruchu dla rowerów, to zgodnie z definicją Prawa o Ruchu Drogowym (Art. 2. 5a) powinien być on częścią jezdni przeznaczoną do ruchu rowerów w jednym kierunku, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi. Dodatkowo powinien być on wyznaczony przy prawej krawędzi pasa, zgodnie z cytowanym przez Państwa § 46 ust. 3 rozporządzenia MTiGM. Na ww. ciągu ruch rowerów jest dozwolony w obu kierunkach oraz jest umieszczony przemiennie z lewej i z prawej strony.
2. Szczegółowe Warunki Techniczne dla Znaków i Sygnałów Drogowych oraz Urządzeń Bezpieczeństwa ruchu Drogowego i Warunków ich umieszczania na drogach (zał. do Dz. U. Nr 220, poz. 2181 z dnia 23 grudnia 2003 r.).
W tym punkcie odpowiedzi na moje pismo przedstawiono jedynie przepis mówiący o tym, że w danym miejscu można wspólnie prowadzić ruch pieszy i rowerowy, w postaci ciągu pieszo-rowerowego. Tak, więc przepis ten pozwala na wykonanie ciągu pieszo-rowerowego, ale powinien on spełniać wymagania określone przepisami, które przedstawiłem w poprzednim piśmie. Dotyczyły one minimalnej szerokości i skrajni ścieżki oraz konstrukcyjnego oddzielenia ścieżki od jezdni.
Państwa odpowiedź nie precyzuje czy omawiany ciąg jest błędnie oznakowanym pasem dla rowerów, czy też ścieżką rowerową, gdyż jeden z podanych przez Państwa przepisów odnosi się do pasa dla rowerów, a drugi do ścieżki pieszo-rowerowej. Każde z tych rozwiązań musi spełnić inne warunki techniczne, jednak w chwili obecnej omawiany ciąg nie spełnia zarówno tych dotyczących pasa dla rowerów, jak i ścieżki rowerowej. Obecne oznakowanie definiuje ten ciąg jako ścieżkę pieszo-rowerową. W związku z powyższym ponownie proszę o dostosowanie ścieżki do wymogów, przedstawionych w poprzednim piśmie nr ZDP/LS/2013/01.
W razie, gdyby wyżej wymieniona ścieżka pieszo-rowerowa nie leżała w Państwa kompetencjach, proszę o przesłanie mojego pisma do właściwej komórki urzędu zgodnie z zapisami artykułu 9 Kodeksu Postępowania Administracyjnego.
Proszę o odpowiedź listem zwykłym, bez zwrotnego potwierdzenia odbioru, w terminie wynikającym z art. 35 KPA, tj. do 30 dni od dnia otrzymania pisma, oraz informowanie mnie o działaniach podejmowanych w powyższej sprawie.
W tej chwili czekam na odpowiedź z Zarządu Dróg Powiatowych.